Tennessee ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ ဆင္းရဲတဲ့အိမ္ကေလးတစ္လံုးမွာ Wilma Rudolph ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ကို ေမြးဖြားခဲ့တယ္ ။ အသက္ ၄ ႏွစ္အရြယ္မွာပဲ သူမဟာ အင္ျပင္ေၾကာင့္အဖ်ားအျပင္းအထန္ရျပီး အ ဆုတ္ေရာင္ ေရာဂါ တစ္မ်ိဳး ခံစားခဲ့ရတယ ္။ အဆုတ္ေရာင္ေရာဂါ နမိုးနီးယားနဲ႔ အင္ျပင္ေၾကာင့္တစ္ကိုယ္ လံုးနီျမန္းျပီး အဖ်ားၾကီးခဲ့တဲ့ သူ႔အေျခအေနဟာ တကယ့္ကို ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေနခဲ့ရတယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္ပင္ Wilma ဟာ ပိုလီယိုေၾကာင့္ ဘယ္ဖက္ တစ္ျခမ္းအေၾကာေသသြားခဲ့ရျပန္တယ္ ။ သူဟာ သတၱဳ အထိမ္းအခ်ဳပ္ေတြ ၀တ္ဆင္ခဲ့ရျပီး ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ သူဟာ ဘယ္ေတာ့ မွ ေျမျပင္ေပၚေျခေထာက္ေထာက္ျပီး ရပ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အေမက သူ႔ကို အားေပး ခဲ့တယ္ ။
“ သမီး . . ဘုရားသခင္က လူေတြကို စြမ္းအားေတြေပးတယ္ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ပန္းတိုင္ကိုေပးထားတယ္ သမီး ဘာကိုလိုခ်င္တာ လဲ ေလာကမွာ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့အရာဆိုတာမရွိပါဘူး ” သမီးျဖစ္သူ Wilma ကျပန္ေျပာတယ္ ။ “ ဒီကမၻာမွာ အမ်ိဳးသမီး အေျပးျပိဳင္ပြဲတိုင္း သမီးက အေျပးအျမန္ဆံုးလူသားျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ အေမ ” တဲ့ ။
အသက္ ကိုးႏွစ္အရြယ္မွာ ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕အၾကံေပးစကားကိုဆန္႔က်င္ျပီး သူဟာ အထိမ္းအခ်ဳပ္ သတၱဳတံေတြ ကို ျဖဳတ္ပစ္ခဲ့တယ္ ။ ျပီးေတာ့ ဆရာေတြကို ဒီအထိမ္းအခ်ဳပ္ေတြ တစ္သက္လံုးမ တပ္ဆင္ေတာ့ဘူး လို႔ေျပာခဲ့တယ္ ။ အသက္ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္မွာ ပထမဆံုးအေျပးျပိဳင္ပြဲ ၀င္ခဲ့တယ္ သူ ေနာက္ဆံုးမွ ပန္း၀င္လာ ခဲ့တယ္ ။ အဲဒီလို ေနာက္ဆံုပန္း၀င္ဖို႔ကို သူ႔အေနနဲ႔ တစ္ရက္တိတိၾကာခဲ့ရတယ္ ။ အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ မွာ သူဟာ Tennessee ျပည္နယ္ တကၠသိုလ္ကိုသြားခဲ့ျပီး Ed Temple ဆိုတဲ့ အားကစားနည္းျပနဲ႔ေတြ႔ ဆံုခဲ့တယ္ ။ သူက နည္းျပကို “ ကၽြန္မ ဒီကမၻာက အေျပးျပိဳင္ပြဲေတြမွာ ကမၻာအေျပးအျမန္ဆံုးအမ်ိဳးသမီးျဖစ္ခ်င္တယ္ ” လို႔ေျပာခဲ့တယ္ ။ Temple က သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ စိုက္ၾကည့္ျပီး “ မင္းရဲ႕ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ခိုင္ျမဲမႈကို ဒီကမၻာေပၚမွာ မင္းအျပင္ ဘယ္သူက မွ မတားဆီးႏုိင္ဘူး ငါမင္းကိုကူညီပါ့မယ္ ” လို႔ေျပာလိုက္တယ္ ။
သူ အိုလံပစ္ အားကစားျပိဳင္ပြဲၾကီးကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါျပီ ။ အိုလံပစ္ဆိုတာတကယ့္ကို အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆံုးေတြခ်ည္းယွဥ္ျပိဳင္ရတဲ့ပြဲျဖစ္တယ္ ။ Wilma ဟာ Jutta Heine ဆိုတဲ့ ဘယ္သူကမွ မႏိုင္ဖူးေသး တဲ့ျပိဳင္ဖက္တစ္ေယာက္နဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္ရမွာျဖစ္တယ္ ။ ပထမဆံုးျပိဳင္ပြဲကေတာ့ မီတာ ၁၀၀ အေျပးျပိဳင္ပြဲျဖစ္တယ္ ။ အဲဒီပြဲမွာ Wilma ဟာ Jutta Heine ကို အႏိုင္ရခဲ့ျပီး ပထမဆံုးေရႊတံဆိပ္ကို ဆြတ္ခူးႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ ဒုယတိယ ျပိဳင္ပြဲကေတာ့ မီတာ ၂၀၀ ျပိဳင္ပြဲျဖစ္တယ္ ။ Wilma ဟာ Jutta ကို ဒုတိယကအၾကိမ္ အႏုိင္ေျပးႏုိင္ခဲ့ျပီး ဒုတိယအၾကိမ္ေရႊတံဆိပ္ကို ရခဲ့ျပန္တယ္ ။ တတိယျပိဳင္ပြဲကေတာ့ မီတာ ၄၀၀လက္ဆင့္ကမ္း အေျပး ျပိဳင္ပြဲျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီပြဲမွာလည္း သူဟာ Jutta ကို တစ္ၾကိမ္းတည္းနဲ႔ အႏုိင္ပိုင္းႏိုင္ ခဲ့တယ္ ။ လက္ဆင့္ကမ္းျပိဳင္ပြဲ ဆိုတာ အေျပးအျမန္ဆံုးလူက ေနာက္ဆံုး အေခါက္မွာ ေျပးရ တာျဖစ္ျပီး အသင္းတစ္သင္းရဲ႕ အားအထားရဆံုး ကစားသမားျဖစ္တယ္ ။ ပထမဆံုးလူသံုးေယာက္ အလွည့္ေျပး သြားခဲ့ျပီး လြယ္ကူစြာပဲ “ တုတ္တို ” ေလးကို လက္ဆင့္ကမ္းႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ အခု Wilma ရဲ႕ အလွည့္ေရာက္ လာပါျပီ ။
သူဟာ တုတ္တိုကို ကိုင္လိုက္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို ေျပးသြားခဲ့ျပီး Jutta ကိုတတိယအၾကိမ္ အႏုိင္ပိုင္းျပခဲ့ တယ္ ။ တတိယအၾကိမ္ေရႊတံဆိပ္ကိုလည္း ဆြတ္ခူးႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ ဒါဟာ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္း၀င္ ခဲ့ရျပီျဖစ္တယ္ ။ ကိုယ္တစ္ပိုင္းေသဖူးတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္အိုလံပစ္ျပိဳင္ပြဲမွာ ကမၻာေပၚမွာ အေျပးအျမန္ ဆံုး အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ခဲ့တယ္ ။
ကိုးကား - Adapted from Star Ledger , November 13;1994
Wilma ဆီက ကၽြန္ေတာ္တို႔သင္ယူစရာေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ ။ “ ေအာင္ျမင္တဲ့လူသားေတြဟာ ျပႆနာ ရွိျခင္းမရွိျခင္းဆိုတဲ့အစိတ္အပိုင္းကို လစ္လွ်ဳရွုျပီး ပန္းတိုင္ကိုပဲ တစိုက္မတ္မတ္ၾကည့္ၾကတယ္ ” ေလာကမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို တားဆီးႏုိင္တဲ့သူဟာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ ။ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကို တားဆီးခြင့္ရွိတဲ့သူ ဟာလည္း ကိုယ္တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္တယ္ ။ အားနည္းခ်က္ဆိုတာ ေအာင္ျမင္မႈကို ေမွးမွိန္ေစတဲ့အရာမဟုတ္ဘူး ။ အားနည္းခ်က္ဆိုတာ ေအာင္ျမင္မႈကို လွမ္းတတ္ႏုိင္ဖို႔ အနင္းခံေလွကားေတြပဲျဖစ္တယ္ ။
စိတ္ပ်က္၀မ္းနည္းမႈေတြကို အားအင္အျဖစ္ေျပာင္းယူလို႔ ပန္းတိုင္ကို ေရာင္ေအာင္ေျပးရမယ္ ။ လူတိုင္း မွာ ျပည့္စံုျခင္း ဆိုတာ မရွိပါဘူး ။ အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီလူတိုင္းမွာ ရွိၾကတယ္ ။ ကိုယ့္အားနည္း ခ်က္ေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္အားငယ္ ၀မ္းနည္းေနမယ့္အစားကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာကို တစိုက္မတ္မတ္ စိတ္ဓါတ္ျပင္းျပ စြာနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းကသာ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕စြမ္းရည္ Ability ျဖစ္တယ္ ။ သင္ေရာ သင့္အားနည္းခ်က္ ကို နင္းျပီး ျပင္းထန္တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဖံုးပစ္လိုက္စမ္းပါ ။ အဲဒီအားငယ္မႈ စိတ္ပ်က္မႈေတြကို သင့္ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ နင္းတက္သြားလိုက္ပါ ။ ဟိုးအေရွ႕မွာ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္က သင့္ကိုေစာင့္ၾကိဳေနတယ္ ။
ခ်မ္ေျမ့ (ေကာင္းကင္ေကာင္ေလးမ်ားအဖြဲ႕) ေလ့လာမိသမွ်၊ စုစည္းမိသမွ် မွ်ေ၀ျခင္းတစ္ခုဟာလည္း ေစတနာတစ္ခုပါ....။
No comments:
Post a Comment