သီတာမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အား လွမ္းတားၿပီးသည္ႏွင့္ကင္တိုဓါးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ေၿမပံုမို႔မို႔မ်ားဆီသို႔ ေလ်ာက္ သြားေလသည္ ။ ထို႔ေနာက္ေၿမပံုတစ္ခုသို႔အေရာက္တြင္ လက္ထဲမွ ကင္တိုဓါးႏွင့္ အားကုန္စိုက္ ခ်လိုက္ ေလသည္ ။
“ ဇြပ္ ...ဇြပ္ ”
“ အူး...အူး ”
အလို .. ေၿမပံုမ်ားေအာက္တြင္ လူေသအေလာင္းမ်ားမဟုတ္ပဲ ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ားက ပုန္းေအာင္းကာ ေစာင့္ ဆိုင္းေနၾကၿခင္းပင္ၿဖစ္ေလသည္ ။ တခဏအတြင္း မွာပင္ က်န္ေၿမပံုမ်ားမွ ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာခဲ့ရာ ညိဳေမာင္ႏွင့္ ထြန္းလူတို႔က လွ်င္ၿမန္စြာ သြားၿပီးတုိက္ခိုက္ၾကရာ ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ား က်ဆံုး ကုန္ၾကေလသည္ ။
“ သီတာ ..ဒီေၿမပံုေတြေအာက္မွာ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြရွိမွန္းညီမက ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ ”
“ ပထမေတာ့ သတိမထားမိဘူးအစ္ကိုရဲ႕ ေနာက္မွ ေၿမပံုေတြရဲ႕ ေၿမၾကီးေတြက ပြေနတယ္ ၾကာၿပီဆို က်စ္ ေနရ မယ္ေလ ေနာက္ၿပီး အခ်ိဳ႕ေၿမပံုေတြကို ေသခ်ာၾကည့္ရင္ေၿမၾကီးေတြက လႈပ္ေနၾကတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဒီေၿမပံု ေတြေအာက္မွာေသြးစုပ္ေကာင္ေတြရွိရမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလိုက္တာပါ ”
“ ေတာ္လိုက္တာ ညီမရာ "
“ အား.... ဒီေလာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး အကိုရာ”
ဟုသီတာက ကၽြႏ္ုပ္အား ရွက္စႏိုးေျဖေလသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လည္း သခ်ိဳင္း ေျမမွ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရာ မၾကာခင္ လူတစ္ရပ္ခန့္ ျမင့္ေသာျမက္ရုိင္းပင္မ်ားသို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။ ေနာက္ဘက္တြင္ကား ေဒါက္တာ ေသာမက္စ္ စံအိမ္ၾကီးကား က်န္ခံေလေတာ့သည္။ ကၽြႏုပ္တို႔လည္း ထိုခ်ိဳင့္၀ွမ္းၾကီးထဲမွ တျဖည္းျဖည္း ျမက္ရုိင္းပင္မ်ားၾကားတိုးထြက္လာခဲ့ရာမၾကာခင္ ကားလမ္းမ ႏွင့္ တုိက္ပ်က္မ်ား ဆီသို႔ျပန္လည္ ေရာက္ရွိခဲ့ေလ ေတာ့၏ ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ Ghost City ၏ ဘူတာရံုသို႔ ျပန္သြားရေပလိမ့္မည္။ သို႔မွသာ ရထားလမ္းမွတဆင့္ Cape Town သို႔ ျပန္ေရာက္ႏိုင္ေပမည္။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔လည္း ေရွ႕ဆက္ခဲ့ရာ တစ္ေနရာ အေရာက္တြင္ တိုက္ေခါင္းမိုးေပၚသို႔ အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္မိရာ မသကၤာသျဖင့္တစ္ဖြဲ႔လုံးအား တုိက္ပ်က္တစ္ခု ေဘးသို႔အ သာကပ္ခိုင္းရေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း စႏိုက္ဘာအား zoom ဆြဲ၍ ၾကည့္လုိက္ရာ ေဒါက္တာေသာမက္စ္၏ လက္ေထာက္ရုပ္ဆုိးဆိုး သတၱ၀ါေကာင္ျဖစ္ေနသည္ကိုေတြ႔ရေလသည္။
၎က ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔လာမည့္လမ္းကို ေလာင္ခ်ာ ျဖင့္ အသင့္ခ်ိန္ကာေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း အသင့္ေစာင့္ကာ သတၱ၀ါေကာင္ႏွဖူးတည့္တည့္ကို အသင့္ခ်ိန္၍ ေသနတ္ေမာင္း အားဆြဲခ် လိုက္ေလသည္။
“ အူး....”
သတၱ၀ါေကာင္အားထိမွန္သြားဟန္ရွိကာ တုိက္ေပၚမွ ျပဳတ္က်သြားေလေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏုပ္တုိ႔ တုိက္ပ်က္ မၾကာခင္တြင္ မည္သည့္အရပ္မွပစ္ခတ္မွန္းမသိေသာေလာင္ခ်ာမ်ားက တုိက္မ်ား ကို ထိမွန္ ကာ တုိက္ပ်က္ မ်ားမွာ မီးမ်ားစြဲေလာင္၍ ျမိဳ႕မွာ ရုပ္အဆိုးဆံုး အေျခအေနသို႔ေရာက္ေနေလျပီ။ အခ်ိန္အ ေတာ္ၾကာတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ Cape Town ကၽြႏုပ္ပစ္ခတ္၍ေသျပီထင္ရေသာ သတၱ၀ါေကာင္မွာ ရုတ္တရက္ ျပန္ေပၚလာေလေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ေဒါက္တာႏိုင္ေဇာ္၏ ေသနတ္ပစ္လွ်င္ျမန္မႈကို သတၱ၀ါေကာင္မွာ ေရွာင္တိမ္း၍ မရေတာ့ေခ်။ ပစ္လဲက် သြားေလေတာ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လည္း ဘူတာရံုဘက္သို႔ဦးတည္ကာ ဆက္ခဲ့ေလသည္။ ကၽြႏုပ္တုိ႔ အားလုိက္လံပစ္ခတ္ေနေသာ ေဒါက္တာေသာမက္စ္၏ တပည့္မ်ားရွိေနျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဤျမိဳ႕မွ ထြက္ႏိုင္ရန္ အေရးၾကီးေပသည္။ အေတာ္ၾကာေလွ်ာက္လာျပီးေနာက္ ရုတ္တရက္ ကၽြႏုပ္တို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွ လာေနေသာ ေျမလႈိင္း တြန္႔အမို႔အေမာက္ၾကီးအား ေတြ႔လုိက္ရေလသည္။ ထုိေျမအမို႔အေမာက္ၾကီးမွာ ကၽြႏုပ္တုိ႔ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရပ္တန္႔သြားျပီး ေျမၾကီးမ်ားဖြာလန္က်ဲလွ်က္ ေျမေအာက္မွ တြားသြားသတၱ၀ါ ေကာင္ၾကီး ထြက္လာေလသည္။ လံုးပတ္မွာ လူတစ္ဖက္စာခန္႔ရွိျပီး ဦးေခါင္းတြင္စုပ္ခြက္မ်ားပါရွိေလသည္။ ဤသတၱ၀ါၾကီး သည္လည္း ဗိုင္းရပ္မွပံုသဏၭာန္ေျပာင္းလာေသာအေကာင္ၾကီးပင္ေလာ။ မ်က္လံုးမ်ားမွာ နီရဲလွ်က္ရွိေပသည္။
ယခုမွ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လည္း သတိျပန္၀င္လာာသတၱ၀ါေကာင္ၾကီးအား လက္နက္မ်ားျဖင့္စ တင္ပစ္ခက္ေလ ေတာ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ပစ္ခတ္မႈမ်ားက ထိမွန္ျပီး သတၱ၀ါေကာင္ၾကီးမွာ အထိနာဟန္ရွိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ေျမၾကီးထဲျပန္၀င္သြားလုိက္ တစ္ေနရာမွာျပန္ေပၚလာလုိက္ႏွင့္ တုိက္ပြဲကား ရွည္လ်ား ကာျပင္း ထန္လွေပသည္။ တစ္ခ်ီတြင္ ေဒါက္တာႏိုင္ေဇာ္၏ ရုိင္ဖယ္မွ က်ည္ေတာင့္မ်ားက သတၱ၀ါေကာင္၏ ဦးေခါင္းအတြင္း ေဖာက္၀င္သြားကာ ေျမၾကီးေပၚသို႔ အရုပ္ၾကိဳးျပတ္လဲက်သြားေလေတာ့သည္။ ကၽြႏုပ္တုိ႔လည္း ေျပးလႊားကာ ဘူတာရံုဘက္သို႔ ခရီးဆက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။ ၃နာရီေက်ာ္မွ တုိက္ၾကိဳတုိက္ၾကားမ်ားတြင္ သီတာ၏ လမ္းညႊန္မႈ ကၽြႏု္ပ္ မွတ္သားထားေသာ လမ္းညႊန္အားျပန္စဥ္းစားရင္း ခရီးဆက္ခဲ့ရာ မၾကာခင္ ဘူတာရံု ပ်က္သို႔ ေအာင္ျမင္စြာေရာက္ခဲ့ေလသည္။
အလုိ ရထားတြဲတစ္ခုကားစက္ႏႈိုးထားျပီး ၎ေခါင္းတြဲအေပၚတြင္ ေဒါက္တာေသာမက္စ္ေရာက္ေနသည္ကို အံၾသဖြယ္ရာေတြ႔ရေလသည္။ ေဒါက္တာေသာမက္စ္က ကၽြႏုပ္တုိ႔အဖြဲ့အားျမင္ေသာအခါ ရယ္သံနက္ၾကီး ျဖင့္ေအာ္ရပ္ရင္း
“ ဟားဟားဟား ျမန္မာျပည္သားေလးေတြေရ Ghost City မွာ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြနဲ႔ေနခဲ့ေပေတာ့ ”
ဟုဆိုကာ ရထားေခါင္းတြဲအားခုတ္ေမာင္းသြားေလေတာ့သည္။ ေဒါက္တာႏုိင္ေဇာ္မွာ လွ်င္ျမန္စြာ ဒူးေထာက္ လုိက္ျပီး ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ေလသည္။ ကၽြႏုပ္လည္း စႏိုင္ဘာျဖင့္ ခ်ိန္လိုက္ျပိး ေသနက္ေမာင္းအားဆြဲလုိက္ရာ
“ ဒိုင္း ”
“ ဒိုင္း”
ေသနက္သံႏွစ္ခ်က္တျပိဳင္နက္ ထြက္ေပၚသြားျပီး ေဒါက္တာေသာမက္စ္မွာ ဇက္လန္ကာ ေသဆံုးသြား ျပီျဖစ္၏ ။ ရထားေခါင္းတြဲမွာ အရွိန္မရေသးတာေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔လည္း ေျပးလုိက္ကာ ရထားေခါင္းတြဲေပၚသို႔ ေရာက္ခဲ့ ေလသည္။ ေဒါက္တာေသာမက္စ္အေလာင္းအား ရထားလမ္းေဘးတြင္ပင္စြန္႔ပစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ရထားတြဲကား ေဒါက္တာေသာမက္စ္ ကိုယ္ပိုင္စီးျဖစ္ဟန္တူျပီးလမ္းလြဲမွ ယူလာခဲ့ဟန္တူေလသည္။ ထုိအခိုက္ ဘူတာရံုပ်က္ထဲ ၀င္လာေနေသာ သတၱ၀ါေကာင္မ်ားႏွင့္ ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ားအားေတြ႔လိုက္ရာ ကၽြႏု္ပ္လည္း ရထားေခါင္းတြဲ အရွိန္အား အျမင့္ဆံုးျမွင့္တင္လုိက္ေလသည္။
တခဏအၾကာတြင္ Ghost City ကား ဟုိးအေ၀းတြင္ မႈန္ပ်ပ်သာျမင္ရေလေတာ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္၏နားတြင္ ေဒါက္တာ ႏိုင္ေဇာ္က Ghost City အားေငးလွ်က္ ထြန္းလူႏွင့္ ညိဳေမာင္မွာ စြန္႔စားခန္းမ်ား ေျပာလွ်က္သီတာမွာမူ ကၽြႏ္ုပ္၏ ပခံုးအားမွီတြယ္ရင္း လုိက္ပါလာေလေတာ့သည္။
ရထားေခါင္းတြဲမွာမူ Cape Town ဆီသို႔ အရွိန္ျပင္းစြာ ခုန္ေမာင္းလွ်က္ ............
( ေနာက္ဆက္တြဲ။ ။ ကၽြႏုပ္တုိ႔သည္ Cape Town အားေရာက္ျပီးေနာက္ မူလစီစဥ္ခဲ့သည့္အတုိင္း အာဖရိကအစိုးရလက္ထဲသို႔ ေျဖေဆးစာရြက္စာတမ္းမ်ား အပ္ခဲ့ေလ သည္။ဗိုင္းရပ္ကုသ ေဆးအားတီ တြင္ျပီး ေနာက္ အထူးတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖင့္ Ghost City အတြင္း၀င္ေရာက္ကာ ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ား အားေျဖေဆး ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခက္ကာ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေသြးစုပ္ေကာင္တုိ႔မွာ လူေကာင္း ပကတိျပန္ ျဖစ္ၾကေလသည္။ ထို႔အၿပင္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ အဖြဲ႔၀င္ငါးဦးမွာလဲ အာဖရိက ဂုဏ္ထူးေဆာင္တံဆိပ္ကို အသီးသီး အပ္ႏွင္းျခင္း ခံရေလေတာ့သည္ ။ )
ခ်မ္ေျမ့ (ေကာင္းကင္ေကာင္ေလးမ်ားအဖြဲ႕) ေလ့လာမိသမွ်၊ စုစည္းမိသမွ် မွ်ေ၀ျခင္းတစ္ခုဟာလည္း ေစတနာတစ္ခုပါ....။
