လူတိုင္းမကင္းႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခုဟု
ဆိုလိုက္သျဖင့္ လူေတြရႈရႈိက္ေနေသာ ေအာက္ဆီဂ်င္လား ေမးလာလွ်င္လည္း
မျငင္းသာပါ။ ေအာက္ဆီဂ်င္ကဲ့သို႔ပင္ အေရးႀကီးေသာ အရာတစ္ခုမွာ လူသားတို႔
အတြက္ ၊ သက္ရွိိတို႔ အတြက္ အလြန္ အေရးႀကီးေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျဖဴစင္ေသာ (၅၂၈ ) ေမတၱာႏွင့္ (၁၅၀၀ ) ေမတၱာဟူ၍
ကိန္းဂဏန္းမ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္ ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေႏွာင္ဖြဲ႔တတ္တဲ့
ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာနဲ႔ေတာ့ လူတိုင္း မကင္းႏိုင္ၾကပါဘူး။ မိဘက သားသမီးကို
ခ်စ္တာဟာ ျဖဴစင္တဲ့ေမတၱာ ၊ အေရာင္မပါတဲ့ ေမတၱာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့တဲ့
ေမတၱာေတြပါ။ ဒါကိုု လူေတြက ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေလာက္ ႀကီးတယ္ဆိုၿပီး
ခိုင္းႏႈိင္းၾကတာေတြ ရွိေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ မႏႈိင္းယွဥ္သာပါဘူး။
ေကာင္ကေလးက ေကာင္မေလးကို
ခ်စ္တာကေတာ့ ဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔မွာ ပိုင္ဆိုင္လိုမႈေတြ ပါတယ္။
ရယူလိုမႈေတြ ပါတယ္။ တက္မက္မႈေတြ ပါတယ္။ ဒါေတြ အားလုံးကို ၿခံဳၾကည့္ရင္
ေႏွာင္ဖြဲ႔တတ္တဲ့ ေမတၱာဆိုတာ သိသာပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္
ေႏွာင္ဖြဲ႕ၾကၿပီ တြယ္တာၾကၿပီဆိုရင္ ျဖတ္ေတာက္ဖို႔ရာ ခက္ပါတယ္။ ဒီအတြယ္အတာ
အေႏွာင္ အဖြဲ႔ေတြဟာ လူေတြရဲ႕ ႏွလုံးသားကေန ဆင္းသက္လာပါတယ္။ ႏွလုံးသားကုိ
အခ်စ္ရဲ႕ သေကၤတ အျဖစ္လည္း သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ႏွလုံသားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း
စကားပုံေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဥပမာ ႏွလုံးလမ္းေၾကာင္းမွာ ကၽြန္းခံေနတယ္
ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
အဲဒီႏွလုံးသားဟာ သုံးတတ္သူေတြ အတြက္ ေဆးတစ္ပါးျဖစ္သလို မသုံးတတ္သူေတြ အတြက္ ေဘးတစ္ပါးပါပဲ။ ႏွလုံးသားေၾကာင့္ ထိပ္ဆုံးကို ေရာက္သူေတြရွိသလို လမ္ေဘးေျမာင္းထဲ ေရာက္သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ႏွလုံးသားကို မွန္မွန္ ကန္ကန္ အသုံးခ်သြားလို႔ ဘဝအဆင့္ျမင့္ သြားသူေတြကို အတုယူသင့္ေပမဲ့ လမ္ေေဘး အရက္ဆိုင္မွာ ဘဝကို ေရစုန္ေမ်ာ သြားသူေတြ ဟာလည္း မေရတြက္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အသက္ကိုေတာင္ စြန္႔သြားၾကသူေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ တရားလက္လြတ္ ငွက္ေတာင္ကၽြတ္လို႔ ဆိုရင္လည္း ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ့လည္း အဲဒီႏွလုံးသားေရးရာ ကိစၥဟာလည္း ေဝခြြဲရတာ ခက္ပါတယ္။ ပူေလာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာကိုမွ မစဥ္းစား ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အမွားနဲ႔ အမွန္ဆိုတာကို ေဝခြဲႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ဘူးေလ။ ဒါကေတာ့ လူငယ္အမ်ားစုမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတတ္တာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ့ လူႀကီးပိုင္းမွာေတာင္ ျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပုထုစဥ္ လူသားေတြအတြက္ ဘယ္လိုမ မကင္းႏိုင္တဲ့ သဘာဝက ေပးထားတဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ေရွးလူႀကီး
သူမအေပါင္းက သုံးတတ္ရင္ မိတ္ေဆြ ၊ မသုံးတတ္ေတာ့ ရန္သူ ဆိုတဲ့စကားပုံကို
ထားခဲ့ၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ တန္ေဆး လြန္ေဘး ဆိုတာလဲ က်ေနာ္တို႕ကို
ႏွလုံးသားေရးရာ ကိစၥေတြမွာ အစြန္းေရာက္ မသြားေအာင္ ထိန္းေပးထား
လိုက္တာပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏွလုံးသားကို ေဆးတစ္ပါးအျဖစ္ လည္းေကာင္း ၊
မိတ္ေဆြေကာင္း တစ္ေယာက္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း မွီဝဲ ေပါင္းဖက္ႏိုင္ေအာင္
တတ္အားသေရြ႕ ႀကိဳးစားသင့္ၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ႏွလုံးသားေရးရာ ကိစၥကို
ဒီေလာက္ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာေနရတာလဲလို႔ ေမးမယ္ဆိုရင္လည္း ေမးသူကို
အျပစ္မတင္ရက္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ႏွလုံးသားေရးရာ ကစၥဟာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေတာ့
သေဘာမထားသင့္ပါဘူး။ အလြန္ေတာ္တဲ့ လူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ လမ္းေဘး ေရာက္ကုန္တာ
ဒီႏွလုံးသားေရးရာ ကိစၥေတြေၾကာင့္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့
လူငယ္ေတြကို လမ္းေဘး အေရာက္ပို႔နိုင္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္
သေဘာထားေနရင္ အဲဒီလူကို က်ေနာ္တို႔က ႏွလုံးသား ခုံရုံးတစ္ခုသာ
ဖြင့္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ တရားစြဲဆိုၿပီး ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေတာင္မွ
ေပးသင့္ပါတယ္ဗ်ာ။
ဒါတကယ္ပါ။ တိုင္းျပည္ တစ္ခုမွာပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ ေဒသတစ္ခုမွာ ျဖစ္ျဖစ္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ
လူငယ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ အလြန္ပဲအေရးပါ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူငယ္ေလးေတြကို
လမ္းမွား မသြားရေအာင္ ပဲ့ကိုင္ ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔ိလိုပါတယ္။ ယခုေခတ္မွာ
မူးယစ္ေဆးဝါးေတြေၾကာင့္ လမ္းေဘးေရာက္ႏိုင္တယ္၊ အေပ်ာ္အပါး လိုက္စားရင္း
လမ္ေဘး ေရာက္ႏိုင္တယ္ စတဲ့ လမ္းေဘး ေရာက္ေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတဲ့ အနက္ ႏွလုံးသားေရးရာ ကိစၥဟာလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ပါပဲ။
တကယ္လို႔ စီရင္ခြင့္ရွိသည့္
အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ပါက လူငယ္မ်ား၏ ႏွလုံးသားေရးရာ ကိစၥမ်ားကို
ကူညီ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္မည့္ ႏွလုံးသား ထိန္းေက်ာင္းေရး စင္တာ တစ္ခုကို
ဖြင့္လွစ္ထားမွာပါ။ ဒီစင္တာမွာ ႏွလုံးသား အေတြ႔အႀကံဳရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို
ဝန္ထမ္းေတြ အျဖစ္ ခန္႔ထားမွာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီစင္တာကေန ႏွလုံးသား ဒုကၡသည္ေတြကို
ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္သြားမယ္၊ ႏွလုံးလမ္းေၾကာင္းမွာ ကၽြန္းခံေနသူေတြ အတြက္၊
အသည္းကြဲ ေဝဒနာသည္ေတြ အတြက္ အေရးေပၚကုသေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ႏုိင္ဖို႔
အသင့္ျပင္ထားမယ္။
လူငယ္အေပါင္း ႏွလုံးသားမွ
ေပးအပ္လာမဲ့ ဒုကၡအေပါင္းမွ ကင္းေဝးႏိုင္ၾကပါေစ။ ႏွလုံးသားမွ ေပးအပ္လာေသာ
သုခမ်ားကိုလည္း အျပည့္အဝ ခံစားႏိုင္ၾကပါေစ။ ခ်စ္သူတိုင္း ညားလို႔
ညားသူတိုင္း ခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳရင္း ။
ခ်မ္ေျမ့ (ေကာင္းကင္ေကာင္ေလးမ်ားအဖြဲ႕) ေလ့လာမိသမွ်၊ စုစည္းမိသမွ် မွ်ေ၀ျခင္းတစ္ခုဟာလည္း ေစတနာတစ္ခုပါ....။
No comments:
Post a Comment